V Kołobrzeski Maraton Rowerowy

Sobota, 21 sierpnia 2010 · dodano: 22.08.2010 | Komentarze 18

Zacznę od początku.Pierwszy start w maratonie szosowym to nie lada wyzwanie. Mimo tego, że nie jeździłem przez 3 tyg po wywrotce w Karkonoszach i czas na przygotowanie był zaledwie 1,5 tygodnia i tylko 7 treningów. Nastawienie żeby tylko nie zostać urwanym.
Po przyjeździe do Kołobrzegu koło 7 rano jesteśmy zaskoczeni pogodą. Piękne słońce ale mocno wieje około 6m/s. Udajemy się na rejestrację gdzie okazuje się, że nie mają mojego numerka. Całe zamieszanie zgotował sobie organizator przez
to, że mimo maili z prośbą o jazdę w jednej grupie z chłopakami z forum szosowego nie wzięli tego pod uwagę, zamieszanie z grupami straszne mimo że regulamin pozwalał na tzw "koncert życzeń".
No cóż kombinacje, kombinacjami ale udało się startujemy o 9:52 ;)
Szybkie śniadanie i przygotowania czas zacząć. Mój mechanik dobrze przygotował maszynę (dzięki Tomuś).
Wszystko ok choć na rozgrzewce czasami skacze mi na ciężkich 2 przełożeniach. Odwrotu nie ma trzeba sobie tak poradzić. Oglądamy starty pierwszych śmiałków którzy do pokonania mają 264km.
Szukam chłopaków ale ich ani widu ani słychu. Żeby nie strzelić babola na początku jadę zobaczyć jak wyjeżdża się z Kołobrzegu.
Wszystko ładnie obstawione przez Policję na skrzyżowaniach choć oznakowanie organizatora moim skromnym zdaniem było marne ale o tym później.
Chwilę przed startem odnajduję swoich towarzyszy i uciekamy na rozgrzewkę o ile można to tak nazwać bo w sumie pojechaliśmy tylko 4km ;)
Ustawiamy się na starcie i ...... poszli.
Początek mocny, widać że nie będzie lekko. Od początku narzucamy dobre tempo i z całej grupy 12 osób zostaje tylko nasza piątka w składzie: Bartek (WinSho), Mikołaj (Virenque), Borys (BorysCh1),
Mariusz i ja. Dobra praca i częste zmiany a z liczników nie schodzi ponad cztery dychy. Mijamy sporo osób z grup wcześniejszych. Samopoczucie b.dobre jak na taki mały zakres treningów.
Czasami wkrada się trochę szarpania na niektórych zmianach i tempo mocno skacze. Szybko docieramy do Nieżyna gdzie odbijamy na w lewo na nasz dystans średnia 38km/h. Na około 20 km mamy odcinek jak z Piekła Północy (Paris-Roubaix) straszny bruk, aż ręce bolą. Bartek przy okazji gubi bidon ale jak na koxa przystało nie zatrzymuje się i jedziemy dalej.
Droga w niektórych momentach strasznie dziurawa ale jedzie się w miarę dobrze. Na około 34-36 km nadal jadąc dobrym tempem zostajemy w trójkę: Bartek, Mikołaj i ja. Jedziemy w takim składzie przez chwilę i Mikołaj postanawia poczekać na chłopaków i trochę odpuszcza. Po krótkiej wymianie zdań z Bartkiem i oszacowaniu siły lecimy dalej. Strzelam w międzyczasie pierwszego żela i guaranę. Po 10 min przechodzi lekki kryzys choć nogi czuć. Jedziemy razem na dwóch bidonach i modlimy się o punkt żywnościowy.
Okazuje się, że minęliśmy do dosyć szybko. Nikt nie podał wody tylko jakiś pan spisał numery. Jak się zorientowaliśmy było już za późno. Damy radę jak nie my to kto? ;)
Sporo odcinków pod wiatr dajemy krótkie zmiany po 30 sek do minuty. Docieramy do punktu kontrolnego gdzie tankujemy wodę i banany. Na licznikach jest ponad 59km, zwalniamy trochę na uzupełnienie płynów i pożywienie.
Nogi zaczynają coraz bardziej doskwierać, postanawiam wziąć ostatnią partię żelu i guarany. Siły wracają choć nogi na pograniczu
skurczów. Daję krótsze zmiany więcej pracuje Bartek. Z Niekalina do Kołobrzegu mamy sprzyjające warunki i znowu na licznikach sporo ponad cztery dychy. Mijamy dużą rzeszę ludzi z naszego dystansu. Niektórzy próbują łapać koło ale sprytnie przy każdej próbie atakujemy mocniej. Po wjeździe do Kołobrzegu, słabe oznakowanie trasy przez organizatorów.
Mimo, że policja kieruje ruchem jadąc przy ponad czterech dychach ciężko wypatrzeć małe paski na słupach.
Na skrzyżowaniu gdzie powinniśmy odbić w lewo śmignęliśmy na wprost gdyż auto dostawcze zasłoniło Policjanta i znaki.
Po chwili orientujemy się o naszym błędzie i zawracamy. Bartek odskakuje mi na jakieś 40 metrów. W nogach czuję mocne skurcze ale wiem, że meta blisko. Nie było jak finiszować meta kończyła się po dwóch ostrych zakrętach z dużymi dziurami. Wpadam 2 sek po Bartku. Zgon totalny. Skurcze nie odpuszczają. Po chwili docierają chłopaki.
Na licznikach wyszło nam ponad 85km czyli zwiedziliśmy z Bartkiem trochę tracąc około 2 minut do ogólnej klasyfikacji.

Maraton udany, udało się zająć 14 miejsce w OPEN i 4 w swojej kategorii. Do pudła zabrakło 2 sek. Może jak by nie strata
z zagubieniu się to stali byśmy z Bartkiem razem na skrzyneczkach. No cóż takie życie.
Kto nie ma w głowie ten ma w nogach ;)

Wyniki:
http://www.online.datasport.pl/results237/index.php

Dane z licznika:
Dystans: 85.27
Czas: 2:22:01
AVS: 35.91
Max: 52.67
Avg Cad: 92
Max wysok: 77
Avg Puls: 173
Max Puls: 190
Kcal 2500

Podsumowując:

+ - dobry wynik
+ - silna grupa
+ - pogoda
+ - trasa
+ - mrożona kawa ;)

- - słabe oznakowanie
- - brak pomocników na PŻ i PK aby podać wodę
- - kombinacje z grupami startowymi
- - brak na mecie jakichś bananów i dużej ilości wody. Osoby kończące 153 i 264km nie miały co do ust wsadzić.

ps. Dzięki Magda za pomoc i oprawę techniczną i fotograficzną, a chłopakom za miło spędzony czas. Będę za rok i musi być pudło ;)


Fotorelacja:
Reszta zdjęć z mojego aparatu TUTAJ (foto by kfiatek13m)

Kox przed startem :) © wober